Osobistości

František Schmoranz

* 19.11.1845 Slatiňany - † 11.1.1892 Praha

Architekt i pierwszy dyrektor Szkoły Rzemiosła Artystycznego w Pradze (od 1885 roku). W latach 1869 - 1874 prowadził prace budowlane i dokumentacyjne w Egipcie. W jego dorobku artystycznym są widoczne zainteresowania sztuką i architekturą Orientu - był autorem projektu oddziału egipsko-sudańskiego na światowej wystawie w Wiedniu (1873r.), budynku sanatorium w Trenčianskich Teplicach na Słowacji oraz budynku łaźni tureckich Hammam.

Oskar Schindler

* 28.4.1908 Svitavy - † 9.10.1974 Hildesheim

Niemiecki handlowiec pochodzący z miejscowości Svitavy, uratował 1200 Żydów przed obozem koncentracyjnym. jego czyny były przedmiotem licznych kontrowersji - niektórzy je gloryfikują inni z kolei bagatelizują lub nawet negują. Jego historia stala się pierwowzorem powieści Thomasa Kennealliego "Arka Schindlera", według której Steven Spielberg nakręcił swój film Lista Schindlera (1993)

Jára Cimrman

Według niektórych badaczy jest zapomnianym i stosunkowo niedawno ponownie odkrytym czeskim geniuszem żyjącym na przełomie XIX i XX wieku, który działał w wielu dyscyplinach. Według jednych był swego rodzaju dramaturgiem, filozofem, ginekologiem-samoukiem, narciarzem, wynalazcą, bliskim przyjacielem i nauczycielem Alberta Einsteina, a także wrogiem T.A. Edisona. Według innych był wytworem wyobraźni, literacką mistyfikacją, która legła u podstaw powstania jednej z najbardziej popularnych w Republice Czeskiej małych scen - teatru noszącego jego imię.

Jan Hus

* 1370 Husinec - † 6.7.1415 Kostnice

Czeski średniowieczny filozof chrześcijański, kaznodzieja i ksiądz rzymskokatolicki. Jeden z pierwszych reformatorów kościoła, który czerpał inspirację z myśli Johna Wycliffa. Kościół katolicki ogłosił go heretykiem i na soborze w Konstancji został skazany na śmierć przez spalenie na stosie.

Adolf Hitler

* 20.4.1889 Braunau am Inn - † 30.4.1945 Berlín

Przywódca Niemieckiej Narodowo-Socjalistycznej Partii Robotniczej, kanclerz Niemiec, głowa państwa niemieckiego. Zbudował militarne państwo totalitarne i był odpowiedzialny za ludobójstwo niektórych grup mieszkańców – Żydów, osób niepełnosprawnych i innych. W 1939 roku napadając na Polskę wywołał II wojnę światową, w której Niemcy poniosły miażdżącą klęskę.

Bedřich Smetana

* 2.3.1824 Litomyšl - † 12.5.1884 Praha

Już jako sześciolatek występował publicznie i zachwycał słuchaczy swoją sztuka gry na fortepianie, wkrótce zaczął również komponować. Wykształcenie średnie otrzymał w Jihlawie, Niemieckim Brodzie, Pradze i Pilznie. W Pradze pracował jako nauczyciel w rodzinie hrabiego Thuna. W 1848 Smetana otworzył w Pradze szkołę muzyczną. Jako członek gwardii narodowej uczestniczył w rewolucji, w 1856 roku z powodów egzystencjalnych postanowił wyemigrować do Göteborga, w którym do 1861 roku działał jako pedagog, dyrygent i wirtuoz gry na pianinie. Po powrocie do Czech prowadził chór śpiewaczy Hlahol, organizował i dyrygował koncerty Umělecké besedy (Biesiady artystyczne), stał się referentem Národních listů (Listy Narodowe), występował jako pianista i ponownie zaczął nauczać. Dopiero w 1866 roku, po sukcesach oper Braniboři v Čechách( Brandenburczycy w Czechach) i Prodaná nevěsta (Sprzedana narzeczona), został dyrygentem Prozatímního divadla (Tymczasowy teatr). W 1874 roku zachorował na poważną chorobę nerwów, która zakończyła się utratą słuchu. Dlatego przeprowadził się do córki do Jabkenic. Po krótkim pobycie w szpitalu dla umysłowo chorych zmarł w Pradze 12. 5. 1884 w wieku 60 lat. Został pochowany na cmentarzu na Vyšehradzie(Praga).

Bohuslav Martinů

* 8.8.1890 Polička - † 28.8.1959 Liestal

Urodził się 8. 8. 1890 w Poličce jako syn obuwnika, sługi kasy oszczędnościowej Ferdinanda Martinů. Przez około 6 lat uczył się gry na skrzypcach. Już w wieku 15 lat występował jako solista na miejscowych wieczornych koncertach. Zasługą nauczyciela Adolfa Vaníčka dostał się 15. 9. 1906 na praskie konserwatorium. Od tego momentu bez przerwy komponował. Ponieważ zaniedbał studia, został usunięty z konserwatorium. Pozostał w Pradze i pilnie studiował partytury. Nie powiodło mu się również przy egzaminie państwowym z gry na skrzypcach w listopadzie 1911. Egzamin zdał rok później. Pod wpływem Dvořáka, Straussa i Debussego napisał do roku 1912 około 90 utworów. W 1914 roku został drugim skrzypkiem Filharmonii Czeskiej. Pierwszą wojnę światową spędził w swoim rodzinnym mieście jako nauczyciel skrzypiec i w 1919 roku powrócił do Pragi. Później został hospitantem w szkole mistrzowskiej Josefa Suka. W 1923 roku otrzymał trzymiesięczne stypendium do Paryża, gdzie pozostał na stałe i napisał tam ponad 140 utworów. Uciekł przed hitlerowcami do południowej Francji i do Nowego Jorku. Od 1953 żył przede wszystkim w Europie. Jego szczątki zostały pochowane na cmentarzu w Poličce.

Alfons Mucha

* 24.7.1860 Ivančice - † 14.7.1939 Praha

Czeski malarz okresu Secesji urodził się w miejscowości Ivančice, ukończył Gimnazjum Słowiańskie w Brnie. W 1879 roku wyjechał do Wiednia pracować jako malarz dekoracji teatralnych. W 1883 roku został zaproszony przez hrabiego Khuen Belassi do wykonania dekoracji w wiedeńskim pałacu Emmahof . Przełomem w jego karierze był rok 1897, w którym to otrzymał zamówienie wykonania plakatu dla Sary Bernhardt. Najsłynniejszy okres twórczości Muchy przypada na przełom XIX i XX wieku. W Stanach Zjednoczonych przywitano go jako najsłynniejszego artystę- dekoratora na świecie, powrócił jednak do Czech.

Antonín Chittussi

* 1.12.1847 Ronov nad Doubravou - † 1.5.1891 Praha

Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, później w Monachium i w Wiedniu. Na praską akademię powrócił w 1874 i po dwóch latach został z niej usunięty. Debiutował w1876 i 1877 w Pradze na wystawach Krasoumné jednoty (Jednoty Sztuk Pięknych) i Umělecké besedy (Biesiady Artystycznej). W 1878 roku został powołany jako żołnierz do Bośni. Rok później wyjechał na studia do Paryża, gdzie również wystawiał swoje obrazy. Pierwszą kompletną wystawę miał dopiero w 1885 roku w Pradze. Chittussi przez długi czas nie potrafił znaleźć swojej drogi artystycznej. Swojego talentu nie zastosował ani w kompozycjach figuralnych ani też w stylu, w którym uczono go w akademii. Po przymusowym opuszczeniu akademii zaczął interesować się pejzażami, lecz pierwsze jego udane dzieło powstało dopiero w 1878 roku – np. obraz „Z Trojského ostrova“. Stopniowo stawał się mistrzem pleneru i krajobrazu i malarzem w niezwykle wrażliwy sposób oddającym atmosferę panującą w przyrodzie. W podświadomości młodej generacji zapisał się dzięki swojemu ujęciu prostych motywów i wyczuciu przy wyrażaniu atmosfery czeskiego krajobrazu. Dzieło Chittussiego stało się znane dopiero po jego śmierci.

František Kupka

* 23.9.1871 Opočno - † 24.6.1957 Puteaux

Wybitna postać malarstwa światowego XX wieku, jeden z założycieli nowoczesnego malarstwa abstrakcyjnego. Swoje dzieciństwo spędził w Dobrušce (1872-1889), gdzie nauczył się sztuki rymarstwa i siodlarstwa. Malarstwo studiował w Jaromierzu, następnie w Pradze, w Wiedniu i w Paryżu. W Paryżu również mieszkał z przerwami od 1895 roku aż do swojej śmierci.

Max Švabinský

* 17.9.1873 Kroměříž - † 10.2.1962 Praha

Jest jednym z najsłynniejszych czeskich artystów dwudziestego wieku, u którego podziwiano niezwykłą zręczność przy rysowaniu jak i rozmaitość technik graficznych. W dużym stopniu to właśnie on przyczynił się rozpowszechnienia sztuki czeskiej w całej Europie. Od końca lat dziewięćdziesiątych Švabinski przebywał z żoną Elą często u Vejrychů w Kozlowie koło České Třebové. W 1917 roku został mianowany profesorem praskiej Akademii Sztuk Pięknych. Na kartach Rajské sonáty (Rajska sonata) r. 1917 poszerzył swoje zainteresowanie o drzeworyt. Prócz tego jest również autorem mozaiki w Pomniku Narodowym na górze Žižkov oraz autorem projektów trzech kolorowych witraży w praskiej Katedrze Św. Wita, projektował miniaturowe grafiki na znaczki pocztowe. Zmarł 10 lutego 1962 roku w Pradze i rysował prawie do ostatnich dni swojego życia.

Taťána Kuchařová

* 23.12.1987 Trnava

Jedna z najpopularniejszych modelek Republiki Czeskiej pochodząca ze wschodnioczeskiego miasta Opoczna. Zdobyła tytuł Miss Republiki Czeskiej 2006 roku, Miss Sympatia Republiki Czeskiej 2006 a przede wszystkim Miss World 2006 (30 września 2006 pokonała w finale wszystkie 106 konkurentek z całego świata).

Jan Marek Marci

* 13.6.1595 Lanškroun - † 10.4.1667 Praha

Urodził się 13. 6. 1595 v Lanškrouně jako syn zarządcy folwarku litomyszlskiego majątku. Wkrótce stał się naukowcem na skalę europejską . Jeszcze przed I. Newtonem zajmował się załamaniem światła. Jest uważany za twórcę spektroskopii. Wykorzystał wahadło do pomiaru czasu. Kiedy 14. 11. 1622 Uniwersytet Karola został oddany w ręce Jezuitów (powołali ponownie do życia cztery wydziały, między innymi także prawa i medycyny), prascy lekarze natychmiast otrzymali nominacje profesorskie, wśród pierwszych znalazł się również Marci. Mimo, że nauczał i prowadził swoją własną praktykę, nocami poświęcał się astronomii. W 1626 został mianowany fizykiem Królestwa Czeskiego. Dziewięć lat później był organizatorem obrony miasta przed Szwedami, niósł pomoc lekarską podczas walk na moście Karola i za ten czyn został mianowany radcą cesarskim. W 1654 otrzymał godność palatyna i został podniesiony do stanu ziemiańskiego i władyka. Cztery lata później został osobistym lekarzem cesarza Ferdynanda III., z kolei w 1662 roku rektorem Uniwersytetu. W tym okresie rzekomo odrzucił proponowaną profesurę Uniwersytetu w Oksfordzie.

Josef Ressel

* 29.6.1793 Chrudim - † 10.10.1857 Lublaň

Urodził się 29. 6. 1793 w Chrudimiu w mieszanym małżeństwie, ojciec był Niemcem a matka Czeszką. Ukończył gimnazjum w Linz a następnie szkołę artyleryjską. W 1812 rozpoczął studia na uniwersytecie w Wiedniu. Studiował medycynę, mechanikę, fizykę i chemię. W 1814 w okresie wojen napoleońskich na życzenie rodziców powrócił do domu. Ressel w 1820 został leśnikiem w Trieście. Już od samego początku nęciło go morze i statki. Sam zastanawiał się jak można by nadać statkom siłę i prędkość. Inspiracją był dla niego parostatek Carolina z kołami napędowymi. Wpadł na pomysł, aby do parostatku dodać śrubę i po wielu próbach jego pomysł udało się zrealizować w praktyce. Choć w Trieście był obiektem drwin, mimo to zażądał 28. 11. 1826 wydania austriackiego patentu. We wrześniu 1828 zawarł z bogatym handlowcem Fontanou umowę o wprowadzeniu rejsu statkiem pomiędzy Monfalconem a Istrią. Rok później statek został spuszczony na wodę. Ressel jeszcze na ostatnią chwilę umieścił śrubę na rufie, niestety statek nie wypłynął, ponieważ Austriacy nie dostarczyli maszyny parowej. W dodatku wynalazek próbowało ukraść kilku oszustów. Mimo niepowodzeń statek ze śrubą w końcu wypłynął. Rury maszyny parowej pękły i rejs został wstrzymany. Dopiero wiele lat później Ressel doczekal się uznania.

Jan Amos Komenský

* 28.3.1592 Nivnice - † 15.11.1670 Amsterdam

Dzieciństwo spędził w Uherském Brodzie. W latach 1608-1611 chodził do szkoły Braci Czeskich w Přerově, następnie studiował teologię w Herbornie i Heidelbergu. W 1616 otrzymał święcenia kapłańskie, dwa lata później przejął kierownictwo nad zborem Braci Czeskich w Fulneku. Po klęsce pod Białą Góra musiał się ukrywać, najczęściej przebywał na zamku warownym Karola Starszego z Žerotína w Brandysie. W tym trudnym dla siebie okresie, gdy zmarła mu żona i dwójka dzieci, napisał Labyrint světa a ráj srdce (Labirynt świata i raj serca), prawdopodobnie swoje najbardziej znane dzieło. W 1628 roku definitywnie opuścił swoją ojczyznę i wyemigrował do Leszna, gdzie żył i pracował aż do 1656 roku. Podczas pożaru miasta stracił całą swoją bibliotekę i większą część swoich rękopisów. Ponownie wyjechał za granicę, tym razem do Amsterdamu. Tam osiągnął szczyt swojej działalności naukowej i literackiej. Wydał około 62 dzieł. Miał coraz silniejsze skłonności do irracjonalizmu, wiary w proroctwa i wizje. W okresie tym napisał również kilka religijnych utworów, polemik i traktatów politycznych. Nie wszystkie spotkały się ze zrozumieniem.

Johann Wolfgang von Goethe

* 28.8.1749 Frankfurt nad Mohanem - † 22.3.1832 Výmar

Poeta, prozaik i dramatopisarz niemiecki. Był względnie silnie związany z Czechami i miastem Mariánskie Láznie, w którym poznał również miłość swojego życia Ulrikę von Levetzow z Třebívlic w okolicach Litoměřic. Od 1775 mieszkał we Weimarze, gdzie został również pochowany. Aby być blisko swojego przyjaciela w tym okresie przeprowadził się do Weimeru także Friedrich Schiller.

Karel Čapek

* 9.1.1890 Malé Svatoňovice - † 25.12.1938 Praha

Czeski prozaik, dramaturg, dziennikarz i tłumacz żyjący w pierwszej połowie XX wieku. Przez pewien czas był działaczem czechosłowackiego Penklubu. W okresie przed okupacją hitlerowską był jednym z głównych przedstawicieli ruchu antyhitlerowskiego. Swoją karierę literacką rozpoczął jeszcze przed I wojną światową. Jego brat Josef, był słynnym malarzem.

Karol st. z Žerotína

* 15.9.1564 Brandýs nad Orlicí - † 9.10.1636 Přerov

Jedna z najsłynniejszych postaci okresu przed Bitwą pod Białą Górą. Szlachcic, polityk oraz pisarz. W 1595 roku był dowódcą wyprawy przeciwko wojskom tureckim. W 1608 roku został mianowany morawskim hetmanem ziemskim. Przyczynił się do utworzenia austriacko-węgiersko-morawskiej konfederacji wspierającej Macieja, będącego wówczas w stanie konfliktu z cesarzem Rudolfem II.

Thomas Mann

* 6.6.1875 Lübeck - † 12.8.1955 Curych

Brat pisarza Heinricha Manna, niemiecki prozaik i eseista, laureat nagrody Nobla za literaturę (1929). Jego debiut, to opowiadanie Gefallen. Pierwsze wielkie dzieło, powieść Buddenbrokowie ukazała się w 1901 roku. Książka odniosła wielki sukces a Tomasz Mann z dnia na dzień stał się słynnym niemieckim pisarzem. W 1938 roku wyemigrował do USA (w 1944 roku przyjął obywatelstwo). Powrócił do Europy po II wojnie światowej.

Václav Havel

* 5.10.1936 Praha - † 18.12.2011 Vlčice-Hrádeček

Dramaturg, sygnatariusz Karty 77, wytrwale walczący o demokrację i równouprawnienie, prezydent ČSSR, federacyjnej formy kraju a następnie samodzielnej Republiki Czeskiej. Jest członkiem nadzwyczajnym lub honorowym wielu krajowych i zagranicznych towarzystw, otrzymał wiele doktoratów honoris causa na dziesiątkach uniwersytetów na całym świecie, był kandydatem do Pokojowej Nagrody Nobla. Jest autorem wielu sztuk teatralnych i książek.

Adolf Hitler

* 20.4.1889 Braunau am Inn - † 30.4.1945 Berlín

Przywódca Niemieckiej Narodowo-Socjalistycznej Partii Robotniczej, kanclerz Niemiec, głowa państwa niemieckiego. Zbudował militarne państwo totalitarne i był odpowiedzialny za ludobójstwo niektórych grup mieszkańców – Żydów, osób niepełnosprawnych i innych. W 1939 roku napadając na Polskę wywołał II wojnę światową, w której Niemcy poniosły miażdżącą klęskę.

Edvard Beneš

* 28.5.1884 Kožlany - † 3.9.1948 Sezimovo Ústí

Drugi prezydent samodzielnego państwa Czechosłowackiego. Po wybuchu I wojny światowej Beneš włączył się do ruchu oporu przeciwko Austrii. Od początku lat dwudziestych jest w Europie znanym i uznawanym politykiem. Po rezygnacji T. G. Masaryka 18.12. 1935 został wybrany do funkcji prezydenta. Po zawarciu Porozumienia Monachijskiego udał się na emigrację. Po kolejnych wyborach prezydenckich (1946) został ponownie wybrany na prezydenta.

Eliška Rejčka

* 1.9.1286 Poznaň - † 18.10.1335 Staré Brno

Królowa czeska, wdowa po królach czeskich. Pierwotnie miała poślubić syna Margrabiego Brandenburskiego Otto Brandenburskiego, jednakże w 1300 roku poślubiła owdowiałego króla czeskiego Wacława II. W 1303 roku przyjechała do Pragi i została koronowana królową Czech i Polski. Z tej okazji przyjęła imię Alžběta (Elżbieta ) lub talkże Eliška, Rejčka jest zniekształceniem jej prawdziwego nazwiska. Za drugą małżonkę wybrał ją Rudolf Habsburski, który w 1306 roku zasiadł na pustym czeskim tronie.

František Antonín Špork

* 9.3.1662 Lysá nad Labem - † 30.3.1738 Lysá nad Labem

W 1662 roku w miejscowości Lysá nad Labem urodził się jeden z najsłynniejszych szlachciców czeskiego baroku, wielki mecenas sztuki. W Kuks kazał wybudować wspaniałe łaźnie ze szpitalem miłosiernych braci i z grobem rodziny Špork. Dekorację łaźni powierzył największemu rzeźbiarzowi tegoż okresu Matyášowi Bernardowi Braunowi, który jest również autorem pobliskiego żłóbka. W swoim praskim pałacu zorganizował Špork pierwszy teatr publiczny w mieście, przywiózł do kraju operę włoską. Był namiętnym miłośnikiem polowań. Przeprowadził nawet reformę ich zasad. W celu jej wsparcia założył zakon łowiecki św. Huberta. Do jego zespołu artystów należeli oprócz Brauna również malarz Petr Brandl czy grawer Michael Rentz.

František Josef I.

* 18.8.1830 Vídeň - † 21.11.1916 Vídeň

Był przez okres 68 lat był Cesarzem Austrii, Czech i Węgier. Władzę przejął bardzo szybko, dzięki czemu otrzymał szersze wykształcenie. Prawdopodobnie spośród wszystkich władców rodu Habsburgów dożył najwyższego wieku i jest zaliczany do grona najdłużej panujących władców na świecie. Zmarł w czasie I Wojny Światowej. Został pochowany w krypcie kościoła kapucynów w Wiedniu.

Jan Adam Ondřej z Lichtenštejna

* 30.11.1657 Brno - † 10.6.1712 Vídeň

Trzeci książę lichtenstejnski był bardzo dobrym ekonomem i finansistą oraz wielkim miłośnikiem i mecenasem sztuki, głównie malarstwa i budownictwa. W 1694 roku za swoje zasługi otrzymał Order Rycerski Złotego Runa. Z kolei w 1699 roku otrzymał całe posiadłości Schellenberg, natomiast w 1712 roku hrabstwo Vaduz. W późniejszym okresie na tym terenie utworzono obecnie księstwo Lichtenstein. Książę był jednym z najbardziej hojnych patronów swoich czasów.

Jiří z Poděbrad

* 23.4.1420 Poděbrady - † 22.3.1471 Praha

Jedyny władca czeski, który nie pochodził z monarszej dynastii. Stał po stronie nieradykalnych husytów. W 1452 roku zdobył Tabor, a tym samym zlikwidował Taborytów jako grupę polityczną i religijną. W tym samym roku został zarządcą Królestwa Czeskiego za nieletniego wówczas Ladislava Pohrobka.

Karel IV.

* 14.5.1316 Praha - † 29.11.1378 Praha

Najsłynniejszy władca europejski okresu późnego Średniowiecza, cesarz rzymski i czeski, król, określany mianem "Ojca ojczyzny". Syn Elišky z rodu Przemyślidów i Jana Luksemburskiego. W czasach jego panowania Królestwo Czeskie stało się centrum Europy, Praga stała się stolicą Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Podówczas kraj przeżywał niezwykle bujny okres rozwoju gospodarczego i artystycznego i kulturalnego. Królestwo Czeskie doprowadził na szczyt rozwoju. Karol IV. Został pochowany w sarkofagu w krypcie królewskiej w katedrze pw. św. Wita na Zamku Praskim.

Karel Jan Schwarzenberg

* 10.12.1937 Praha

Pochodzi z gałęzi "orlickiej" rodu szlacheckiego Schwarzenbergów. Był szefem Kancelarii Prezydenta ČSFR, kanclerzem prezydenta, przewodniczącym Międzynarodowej Helsińskiej Komisji Praw Człowieka. Obecnie pełni funkcje senatora i ministra spraw zagranicznych; jest również współwłaścicielem firmy Jan Becher - Karlovarská Becherovka, właścicielem 300 ha stawów w Rep. Cz. oraz zamku Orlík.

Karel VI.

* 1.10.1685 Vídeň - † 20.10.1740 Vídeň

Najmłodszy syn Leopolda I i Eleonory von Pfalz-Neuburg. Po śmierci swojego brata Józefa I został cesarzem. Był bigoteryjnym katolikiem, odpowiadał mu hiszpański dworski rytuał. W 1708 ożenił się z niemiecką księżniczką Elżbietą Krystyną Braunschweig-Wolfenbüttel.

Karol st. z Žerotína

* 15.9.1564 Brandýs nad Orlicí - † 9.10.1636 Přerov

Jedna z najsłynniejszych postaci okresu przed Bitwą pod Białą Górą. Szlachcic, polityk oraz pisarz. W 1595 roku był dowódcą wyprawy przeciwko wojskom tureckim. W 1608 roku został mianowany morawskim hetmanem ziemskim. Przyczynił się do utworzenia austriacko-węgiersko-morawskiej konfederacji wspierającej Macieja, będącego wówczas w stanie konfliktu z cesarzem Rudolfem II.

Przemysław Otakar II.

* 1233 Městec Králové - † 1278 Suché Kruty

Przemysł Otokar II, nazywany żelaznym i złotym królem, urodził się około 1223 roku jako drugi syn króla Wacława I i Kunegundy Hohenstauff. Był piątym królem Czech z rodu Przemyślidów (koronowany w 1261 roku) i silnym władcą środkowoeuropejskim. To właśnie on przyłączył tymczasowo do Czech Austrię jako dziedzictwo władcze po wygasłej dynastii Babenbergów. Niestety nie utrzymał go, ponieważ dziedzictwo przejęli Habsburgowie a on sam zginął w bitwie pod Morawskim Polem w wojnie przeciwko królowi Rudolfowi I.

Rudolf II.

* 18.7.1552 Vídeň - † 20.1.1612 Praha

Cesarz Rzymski, król czeski, węgierski i chorwacki. Był synem cesarza Maksymiliana II oraz Marii Hiszpańskiej. Zasłynął głównie dzięki swojej pasji kolekcjonerskiej oraz jako mecenas wspierający alchemików, szarlatanów, ale również prawdziwych artystów i badaczy.

Tomáš Garrigue Masaryk

* 7.3.1850 Hodonín - † 14.9.1937 Lány

Pierwszy prezydent Czechosłowacji, czeski filozof, pedagog, polityk, naukowiec i pisarz i dziennikarz. Urodził się w Hodoníně, młodość spędził w Čejkovicích. Swoją działalność polityczną i społeczną rozpoczął jeszcze w czasach monarchii Austro-Węgierskiej. Podczas I Wojny Światowej, organizował antyaustriacki ruch oporu dążący do ogłoszenia samodzielnej Republiki Czechosłowackiej. Był prezydentem Czechosłowacji od 1918 roku, ze względu na podeszły wiek abdykował w 1935 roku.

Václav Havel

* 5.10.1936 Praha - † 18.12.2011 Vlčice-Hrádeček

Dramaturg, sygnatariusz Karty 77, wytrwale walczący o demokrację i równouprawnienie, prezydent ČSSR, federacyjnej formy kraju a następnie samodzielnej Republiki Czeskiej. Jest członkiem nadzwyczajnym lub honorowym wielu krajowych i zagranicznych towarzystw, otrzymał wiele doktoratów honoris causa na dziesiątkach uniwersytetów na całym świecie, był kandydatem do Pokojowej Nagrody Nobla. Jest autorem wielu sztuk teatralnych i książek.

Jaroslav Kulhavý

* 8.1.1985 Ústí nad Orlicí

Olimpijczyk reprezentant Repuliki Czeskiej w kolarstwie. Posiada tytuł mistrza Europy oraz świata z 2003 roku i jest brązowym medalistą mistrzostw świata z 2007 roku w kategorii do lat 23. W latach 2010 i 2011 na Mistrzostwach Europy zdobył złoty medal. W 2011 roku został nie tylko ogólnym zwycięzcą Pucharu Świata, ale zdobył również tytuł mistrza świata. Szczytem kariery tego urodzonego w Ústí nad Orlicí sportowca był złoty medal na Olimpiadzie w Londynie za zwycięstwo w MTB – cross country.

Lukáš Novák

* 22.7.1983 Ústí nad Orlicí

Absolutny numer jeden w sportach pożarniczych, wielokrotny mistrz Europy i mistrz świata. Niepokonany w najtrudniejszych zawodach strażackich TFA – przezyje tylko największy twardziel spośrod strażaków.

Roman Šebrle

* 26.11.1974 Lanškroun

Czeski lekkoatleta, wieloboista i zwycięzca olimpijski z 2004 roku. Jako pierwszy osiągnął w dziesięcioboju granice 9000 punktów. Wynikiem 9026 punktów 26 i 27 maja w Götzis ustanowił rekord świata, który nie został pobity przez kolejnych 11 lat.